Travel blog chapter 1: Γαλλία (το Nutrisecrets στη Γαλλία)
Bonjour mesdammes et messieurs!
Εγκαινιάζω λοιπόν αυτή τη νέα στήλη του https://nutrisecrets.gr/ με ένα ταξίδι στη Γαλλία. Αποφάσισα να ξεκινήσω από εδώ γιατί αφενός η ιστορία και το υλικό αφορούν ένα πρόσφατο ταξίδι μου και αφετέρου γιατί σε ποιον δεν θα άρεσε να περιηγηθεί έστω και νοητά σε αυτή την πανέμορφη χώρα και τις συνήθειές της;
Όταν σκεφτόμαστε το γαλλικό φαγητό, πολλά μπορεί να έρθουν στο μυαλό μας, από το περιβόητο fillet tartar (ωμό μαριναρισμένο κρέας) και το foix gras (φουά γκρά) έως τα κρουασάν, τις κρέπες και τις μπαγκέτες. Η γαλλική γαστρονομία όντως περιλαμβάνει όλα αυτά και πολλά περισσότερα!
croissants
Ξεκινώντας από το πρωινό, το πιο σύνηθες είναι να επισκεφθεί κανείς μια χαριτωμένη boulangerie και να ενδώσει σε ένα αφράτο croissant ή για τους φίλους της σοκολάτας ένα pain au chocolat, το οποίο ουσιαστικά είναι ένα είδος κρουασάν γεμιστό με μαύρη σοκολάτα. Φυσικά σε μία τέτοια boulangerie που εσύ μπορεί να μπεις για να πάρεις το πρωινό σου θα συναναστραφείς με τους ντόπιους που μένουν στη γειτονιά και μπαίνουν για να πάρουν την καθημερινή τους μπαγκέτα για το σπίτι. Και πιστέψτε με αυτή μπαγκέτα δεν είναι καθόλου κλισέ! Στη Γαλλία θα δείτε συνεχώς μια μπαγκέτα να προεξέχει από τσάντες, σακούλες ή ακόμα και να είναι τυλιγμένη στο λευκό χαρτί της στα χέρια ενός κοστουμαρισμένου businessman που επιστρέφει από τη δουλειά του. Αυτό το λευκό ψωμί πολυτελείας υπάρχει παντού και αποτελεί ίσως και την βάση μιας τυπικής διατροφής στη Γαλλία.
Αφού έχεις κάνει την βόλτα σου, έχεις περπατήσει σε γοητευτικά σοκάκια, έχεις επισκεφθεί μουσεία και γοτθικούς ναούς παρατηρείς μπροστά σου άλλη μια μικροσκοπική καντίνα με την επιγραφή Crepes et Galletes. Και εκεί έρχεται η πρώτη απορία. Το galletes δεν θυμίζει στα ελληνικά την λέξη γαλέτα; Μην αγχώνεστε! Καμία σχέση! Οι galletes είναι οι αλμυρές κρέπες. Ο όρος κρέπα χρησιμοποιείται μόνο όταν έχει γλυκιά γέμιση. Επίσης εδώ να αναφέρω ότι η αυθεντική γαλλική κρέπα (αλμυρή και γλυκιά) δεν έχει σχέση με την ελληνική εκδοχή. Στη Γαλλία το μυστικό είναι στην απλότητα. Λίγα υλικά και απλά. Για παράδειγμα η κρέπα κλασσικά είναι είτε με ζάχαρη, είτε με βούτυρο, είτε με σοκολάτα. Και η αλμυρή εκδοχή είναι είτε με ζαμπόν και τυρί είτε με ζαμπόν, τυρί και αυγό μάτι. Το μυστικό είναι όντως στην απλότητα! Όταν βρεθείτε στην Γαλλία θα με θυμηθείτε.
κρέπα με ζάχαρη
“gallete” με τυρί και αυγό
Όσον αφορά τώρα τους Γάλλους (όχι τόσο της νότιας Γαλλίας) έχουν ορισμένα αγαπημένα! Το βούτυρο ίσως είναι το νούμερο 1! Δεν νοείται να μπεις στην κουζίνα να μαγειρέψεις χωρίς βούτυρο. Όχι μαργαρίνη, βούτυρο. Η νότια Γαλλία διαφοροποιείται κάπως σε αυτό καθώς λόγω της Μεσογείου χρησιμοποιούν περισσότερο το ελαιόλαδο καθώς και επειδή λόγω κλίματος, το παράγουν. Γενικότερα η νότια Γαλλία είναι πιο «ανοιχτή» και μεσογειακή, όχι μόνο στην μαγειρική αλλά και στην νοοτροπία.
Ένα άλλο αγαπημένο των Γάλλων είναι το φουά γκρα και τα διάφορα πατέ. Σε εμάς αυτό μπορεί να ακουστεί δήθεν αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά άλλο ένα σημείο της κουλτούρας και των συνηθειών τους. Όπως ακριβώς και τα αγαπημένα γαλλικά τυριά. Στην Ελλάδα το ροκφόρ, το καμαμπέρ και το μπρι τα θεωρούμε συχνά κάπως εξεζητημένα. Στην πατρίδα τους, αυτά είναι σχετικά συνηθισμένα τυριά και είναι θέμα γούστου αν θα τα καταναλώσει κανείς. Η εμπειρία μου από την διαμονή μου στη Γαλλία μου έδειξε ότι όπως σε ένα τυπικό ελληνικό σπίτι πάντα υπάρχει λίγη φέτα στο ψυγείο, έτσι στη Γαλλία πάντα υπάρχει ένα στρογγυλό κουτάκι με τυρί camembert. Και εδώ σας παραθέτω και ένα ακόμα προσωπικό μου αγαπημένο γαλλικό τυρί, το chevre. Λευκό κατσικίσιο τυρί μέτριας περιεκτικότητας σε λίπος (30%), αντίστοιχης κατηγορίας με την φέτα. Καταναλώνεται συνήθως ζεστό στη διάσημη σαλάτα με chevre.
σαλάτα με chevre
Και τι τρώμε σαν τουρίστες όταν βρεθούμε στη Γαλλία; Εάν θέλουμε κάτι τυπικό γαλλικό από άποψη περιβάλλοντος αλλά και καταλόγου, χωρίς να θέλουμε κάτι ιδιαίτερα εξεζητημένο (πχ γκουρμέ εστιάτοριο), τότε θα διαλέξουμε ένα όμορφο μπιστρό σε μια ωραία γειτονιά. Σε ένα μπιστρό μπορεί κανείς να κάνει πρακτικά ό,τι θέλει. Σερβίρει καφέ, αναψυκτικά, γλυκά, φαγητό, ποτό. Και τι παίζει συνήθως από φαγητό; Τα «κλασσικά» που θα βρούμε σχεδόν σε όλα τα μπιστρό είναι τα μπέρκερ με τηγανιτές πατάτες, μοσχαρίσιο φιλέτο, φιλέτο σολωμού και κάποιες σαλάτες.
burger και κόκκινο κρασί
Αν αναφέρουμε τα γλυκά δε, δεν θα τελειώσουμε ποτέ! Προφιτερόλ, μιλφέιγ, μακαρόν… Η Γαλλία έχει μεγάλη παράδοση στη ζαχαροπλαστική και την αρτοποιεία και αυτό φαίνεται ήδη από μία γρήγορη βόλτα σε μία τυπική γειτονιά όπου σίγουρα θα δούμε μία boulangerie και μία patisserie.
Και ποιο είναι το αγαπημένο ποτό του Γάλλου; Μα φυσικά το κόκκινο κρασί! Άντε ίσως και η σαμπάνια! Για κάποιους μάλιστα το λευκό κρασί δεν θεωρείται καν κρασί! Η παράδοση και η τέχνη της Γαλλίας στο κρασί είναι γνωστή παγκοσμίως, με ορισμένες από τις καλύτερες και πιο ακριβές ποικιλίες κρασιού να είναι γαλλικές (πχ Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Syrah κ.ά.) Αν μπείτε σε ένα σούπερ μάρκετ θα διαπιστώσετε ότι μπορείτε να βρείτε από πολύ φθηνά εμφιαλωμένα κρασιά έως και πολύ ακριβά και πολυτελή.
Ανακεφαλαιώνοντας, η Γαλλική κουζίνα την οποία έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε ως τουρίστες είναι σίγουρα πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά (μην ξεχνάτε το άφθονο βούτυρο και το κόκκινο κρέας), απλούς υδατάνθρακες (λευκό ψωμί) και σάκχαρα (γλυκά). Φυσικά αυτά είναι δικές μου παρατηρήσεις από το διάστημα που πέρασα στη χώρα αυτή. Ως τουρίστες, αυτό που σας συστήνω να κάνετε είναι να βάλετε σε προτεραιότητα αυτά που θα θέλατε πραγματικά να δοκιμάσετε και να τα μοιράσετε στις μέρες που θα περάσετε εκεί. Όπως λέω πάντα, το φαγητό είναι μέρος της ζωής μας και των ταξιδιών μας, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα φτάσουμε στο άλλο άκρο προσπαθώντας πεισματικά πχ να φάμε όσο περισσότερα κρουασάν μπορούμε γιατί ¨μια που είμαστε στη Γαλλία, είναι ευκαιρία!”. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ταξιδιού αναψυχής είναι το περπάτημα! Ειδικά σε μία χώρα με τόσο όμορφη αρχιτεκτονική και τόσο μεγάλη ποικιλομορφία σε αξιοθέατα ανάλογα με την περιοχή στην οποία βρίσκεστε, είναι πολύ ευχάριστο το περπάτημα. Είναι διαφορετικό να φάμε το μπέργκερ μας μια απλή καθημερινή Τετάρτη που έχουμε περάσει 8 ώρες καθισμένοι στο γραφείο μας και διαφορετικό να το φάμε σε ένα γωνιακό γαλλικό μπιστρό αφού έχουμε περπατήσει επί 8 ώρες στα Ηλύσια Πεδία, την Παναγία των Παρισίων, τον Πύργο του Άιφελ, την Μονμάρτη…
Ελπίζω να σας ταξίδεψα λίγο μέσα από τον υπολογιστή σας και να σας έδωσα μία καλύτερη εικόνα σχετικά με το φαγητό στη Γαλλία.
Να περνάτε καλά και να ταξιδεύετε!
