Travel blog chapter 4: Αίγυπτος
Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσουμε για λίγο την Ευρώπη και να ταξιδέψουμε νότια σε πιο ζεστά κλίματα; Σήμερα ταξιδεύουμε με το travel blog του https://nutrisecrets.gr/ στην Αίγυπτο. Μια χώρα γεμάτη αντιθέσεις, απίστευτα τοπία και σαγηνευτική ιστορία. Κάπου εδώ μπορείτε να βάλετε το Desert Rose του Sting για να μπείτε στο κλίμα με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση.
Ξεκινάμε;
Η Αίγυπτος είναι η χώρα που καλύπτεται από έρημο στην μεγαλύτερη έκτασή της με αποτέλεσμα το 99% του πληθυσμού να μένει στο 5,5% της έκτασης της χώρας, κοντά στις ακτές της και φυσικά στις όχθες του Νείλου. Το Κάιρο είναι η πρωτεύουσα της χώρας και πρόκειται για την πολυπληθέστερη πόλη της Αιγύπτου και μία από τις πολυπληθέστερες πόλεις της Αφρικής με πληθυσμό περίπου 20 εκατομμύρια ο οποίος αυξάνεται ραγδαία.
Φτάνοντας στο Κάιρο αυτό που αδιαμφισβήτητα τραβάει την προσοχή είναι τα πανέμορφα και πολύ φροντισμένα κτίρια που συναντάμε κοντά στο αεροδρόμιο και πηγαίνοντας προς το κέντρο του Καϊρου. Και ακριβώς εκεί που θαυμάζουμε αυτά τα όμορφα κτήρια αρχίζουμε να παρατηρούμε το τοπίο που αλλάζει και πλέον οι εικόνες είναι τελείως διαφορετικές. Ψηλές πολυκατοικίες, παρατημένες στην πλήρη εξαθλίωση και σχεδόν ετοιμόρροπες οι οποίες κατοικούνται κανονικά από ανθρώπους χαμηλότερου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. Οι αντιφάσεις είναι παντού, από τις καλοντυμένες μορφωμένες γυναίκες στους δρόμους της Αλεξάνδρειας στις μαυροντυμένες γυναίκες στα πεζοδρόμια του Καϊρου που προσπαθούν να πουλήσουν μικρά σουβενίρ ώστε να μπορέσουν να ταϊσουν τα παιδιά τους. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ενώ ένα πραγματικά πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και αρχικά ως τουρίστας θεωρήσεις ότι ο κόσμος στους δρόμους επαιτεί, αυτό δεν είναι αλήθεια. Πάντα προσφέρουν κάτι, έστω και μικρό, καθώς στη θρησκεία του μουσουλμανισμού η επαιτεία απαγορεύεται. Μια προσωπική μου παρότρυνση είναι αν ποτέ βρεθείτε στην Αίγυπτο, έχετε μαζί σας ξηρά τροφή πχ κράκερ ή μπισκότα και προσφέρετέ τα σε όποιον έχει ανάγκη. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται ιδιαίτερα και πραγματικά η λάμψη στο βλέμμα ενός παιδιού που θα του προσφέρετε ένα κουτί μπισκότα δεν συγκρίνεται με τίποτα.
Η κουζίνα της Αιγύπτου περιλαμβάνει αρκετά λαχανικά και όσπρια, αλλά και κρέας μοσχαρίσιο και αρνίσιο κυρίως. Επίσης χρησιμοποιείται αρκετά το ταχίνι σε διάφορες σάλτσες. Το γενικότερο γαστρονομικό πλαίσιο προσομοιάζει σε αυτό του Λιβάνου και έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με την μεσογειακή κουζίνα διότι ας μην ξεχνάμε ότι και η Αίγυπτος εντάσσεται στις μεσογειακές χώρες. Για παράδειγμα υπάρχουν άφθονες ελιές.
Ένα τυπικό γεύμα μπορεί να περιλαμβάνει πίτες (σαν αυτή που ονομάζουμε εμείς αραβική) με λαχανικά και φαλάφελ, ελιές, ταχίνι ή σως που μοιάζουν με το δικό μας τζατζίκι. Το κρέας συνήθως είναι ψητό στο φούρνο ή στη σχάρα με διάφορα μπαχαρικά. Επίσης έτυχε να δοκιμάσω και σπανακόρυζο που πραγματικά έμοιαζε με το δικό μας παραδοσιακό πιάτο με την διαφορά ότι ίσως είχε και κάποια διαφορετικά μυρωδικά από το δικό μας.
Το καλύτερο κομμάτι της αιγυπτιακής κουζίνας νομίζω είναι τα γλυκά που φυσικά είναι σιροπιαστά! Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε τέτοια γλυκά που μοιάζουν με μπακλαβά, με κανταϊφι, με σαραγλί, με τουλουμπάκια και άλλα τέτοια πολίτικα γλυκά αλλά συνήθως η γεύση είναι κάπως διαφορετική. Κατά την γνώμη μου είναι υποδεέστερα και των ελληνικών/πολίτικων και των τούρκικων σιροπιαστών γλυκών. Ένα παράδειγμα είναι το κιούνεφε το οποίο αν το έχετε φάει στην Κωνσταντινούπολη ξέρετε ότι πρόκειται για ένα από τα πιο νόστιμα και ιδιαίτερα γλυκά, που ουσιαστικά αποτελείται από κανταϊφι γεμιστό με κίτρινο τυρί που λιώνει και σερβίρεται ζεστό. Το αντίστοιχο αιγυπτιακό απλά δεν ήταν σαν κι αυτό! Αν βρεθείτε στην Αίγυπτο μπορείτε να το δοκιμάσετε και τα συμπεράσματα δικά σας!
Η Αίγυπτος λόγω του ότι διασχίζεται από τον ζωοφόρο ποταμό Νείλο είναι πολύ εύφορη σε εκείνα τα παράκτια τμήματα και ακόμα περισσότερο στο δέλτα το οποίο καταλήγει στη λεκάνη της Μεσογείου. Παράγει λοιπόν πολλές μπανάνες, χουρμάδες, μάνγκο, πατάτες, βαμβάκι και καπνό. Και όντως φημίζεται για όλα τα παραπάνω προϊόντα που παράγει. Εδώ έχω να σας εκμυστηρευτώ πως ενώ δεν είμαι μεγάλη φαν του χυμού και σπάνια θα τον προτιμήσω ή θα τον δοκιμάσω, σε μια καφετέρια στο Ασουάν στους 42 βαθμούς κελσίου υπό σκιά ήπια τον πιο υπέροχο χυμό μάνγκο! Αν σας αρέσει το φρούτο αυτό, κρατήστε σημειώσεις!
Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι ως Ευρωπαίοι τουρίστες σε χώρα της Αφρικής, οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στο κομμάτι του φαγητού αν δεν θέλουμε να καταλήξουμε με τροφική δηλητηρίαση κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου για το υπόλοιπο του ταξιδιού μας. Πιο συγκεκριμένα, το νερό είναι αυτό που μπορεί να μας προκαλέσει γαστρεντερικές διαταραχές διότι είναι αρκετά διαφορετικό από το νερό που έχουμε συνηθίσει εμείς. Οι πρακτικές συμβουλές λοιπόν σχετικά με αυτό είναι ότι πίνουμε ΜΟΝΟ εμφιαλωμένο νερό και ΜΟΝΟ εμφιαλωμένα ποτά χωρίς παγάκια. Εάν το νερό έχει βράσει είναι ασφαλές, επομένως αν μας προσφέρουν το παραδοσιακό τους ρόφημα karkade (αποξηραμένος ιβίσκος σε ζεστό ρόφημα), μπορούμε να το καταναλώσουμε με ασφάλεια. Επίσης επειδή όλα τα λαχανικά και τα φρούτα πλένονται με νερό βρύσης, δεν τρώμε καθόλου φρέσκα λαχανικά (πχ σαλάτες) ή φρούτα (εκτός αν τα ξεφλουδίσουμε). Τα μαγειρεμένα τρόφιμα δεν έχουν κανένα πρόβλημα, αρκεί φυσικά να τα καταναλώνουμε σε μέρη που εμπιστευόμαστε και καλύτερα όχι σε υπαίθριες αγορές ή μη ασφαλή εστιατόρια.
Και μια που ανέφερα τα ποτά, να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος είναι μια κατά βάση μουσουλμανική χώρα επομένως η κατανάλωση αλκοόλ απαγορεύεται και γι’ αυτό το αλκοόλ είναι αρκετά δυσεύρετο και ακριβό. 
Σε μεγάλα ξενοδοχεία και κρουαζιερόπλοια όπου υπάρχουν κυρίως τουρίστες βέβαια θα βρούμε και τοπικές μπύρες και τοπικά κρασιά. Και από το αλκοόλ ας περάσουμε στον καφέ. Ο τυπικός καφές είναι ο γνωστός «ελληνικός» ή «τούρκικος» αλλά στην Αίγυπτο συχνά έχει και κάρδαμο. Πολύ ιδιαίτερη γεύση, προσωπικά τον προτιμώ απλό και σκέτο.
Συνοψίζοντας, τι αξίζει να φάμε στην Αίγυπτο; Φαλάφελ, ταχίνι σε διάφορες μορφές, χουρμάδες, μπανάνες, πίτες και φυσικά σιροπιαστά γλυκάκια.
αποξηραμένος ιβίσκος “karkade”
Α και να πιούμε karkade. Δεδομένου του απόλυτα υπαρκτού κινδύνου γαστρεντερικών διαταραχών λόγω νερού, δεν είναι και πολύ ισορροπημένη η διατροφή σε ένα τέτοιο ταξίδι καθώς απουσιάζουν οι ωμές σαλάτες και υπάρχουν αρκετοί υδατάνθρακες (κυρίως ρύζι, πίτες και φιδές). Το ταξίδι αυτό ωστόσο σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Είναι μια εμπειρία ζωής και θα δείτε πάρα πολλά πράγματα, τόσο από άποψη ιστορίας και αρχαίου πολιτισμού όσο και από κοινωνική άποψη και διαφορετική κουλτούρα και καθημερινότητα.
Και όταν επιστρέψετε, φροντίστε να βρείτε το σπίτι σας γεμάτο σαλάτες και φρούτα γιατί λογικά θα σας έχουν λείψει!
