Travel blog chapter 2: Ολλανδία (Μέρος 1ο)
Goedemorgen! Hoe gaat het?
Επόμενος σταθμός σε αυτό το γευστικό και γευσιγνωσιακό μας ταξίδι είναι η Ολλανδία. Από πού να ξεκινήσω και τι να πρωτοπώ για αυτή την υπέροχη χώρα των ανεμόμυλων, των ποδηλάτων και των χαμογελαστών ανθρώπων. Με την Ολλανδία με δένει συναισθηματικά ένα εξάμηνο που πέρασα ως φοιτήτρια Erasmus πριν αρκετά χρόνια, επομένως δείξτε μου λίγη κατανόηση σε περίπτωση που σας φανώ υπερβολική στις παρακάτω γραμμές. Δεν είμαι αντικειμενική και το παραδέχομαι από τώρα έτσι ώστε να είμαστε ξεκάθαροι εξαρχής!
Ξεκινάμε λοιπόν! Μιλάμε για μία τρομερά επίπεδη χώρα η οποία σε μεγάλο τμήμα της βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, όμως με το θαύμα της μηχανικής αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για αυτή την μικρή καταπράσινη χώρα. Μία γρήγορη βόλτα στο Άμστερνταμ αλλά και σε αρκετές άλλες πόλεις θα μας δώσει αμέσως μία εικόνα για την χαρακτηριστική ολλανδική αρχιτεκτονική με τα κτίρια από κόκκινα τούβλα, ασφυκτικά κολλημένα το ένα με το άλλο να είναι όμορφα αραδιασμένα ανάμεσα στα αναρίθμητα υδάτινα κανάλια. Μάλιστα, στο Άμστερνταμ βρίσκεται και ένα από τα πιο στενά κτίρια στον κόσμο με πλάτος κάτι παραπάνω από 2 μέτρα!
Εκεί που κάνουμε λοιπόν την βόλτα μας (προσέχοντας πάντα να μην μας πατήσει κανένα βιαστικό ποδήλατο) αξίζει να ακολουθήσουμε την καραμελένια μυρωδιά που μας σπάει τη μύτη. Και που θα μας οδηγήσει αυτή η μυρωδιά; Θα μας οδηγήσει σε μια χαριτωμένη ξύλινη καντίνα όπου φτιάχνονται ζεστά και μοσχοβολιστά τα περίφημα stroowafel! Για να σας δώσω μια πολύ αδρή περιγραφή, πρόκειται για 2 πολύ λεπτά μπισκοτοβαφλάκια που ενώνονται με μια στρώση ζεστής καραμέλας βουτύρου. Είναι η must ολλανδική λιχουδιά και αξίζει να το δοκιμάσετε
φρεσκοφτιαγμένο και ζεστό. Ωστόσο προτείνω να κάνετε και μία στάση σε τοπικό σούπερ μάρκετ για να προμηθευτείτε κάποιες συσκευασίες για δωράκια. Θα εκτιμηθούν δεόντως, πιστέψτε με! Ένας παραδοσιακός τρόπος να καταναλωθούν τα stroopwafels ειδικά όταν δεν είναι ζεστά, είναι να τα τοποθετήσουμε στο χείλος μιας κούπας με καυτό τσάι έτσι ώστε με τους υδρατμούς να ζεσταθεί το βαφλάκι και να λιώσει η καραμέλα. Φεύγοντας από τα stroopwafels έχω να σας εξομολογηθώ ότι η ολλανδική κουζίνα δεν έχει κάτι πολύ αξιόλογο να επιδείξει οπότε ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΑ ΒΑΦΛΑΚΙΑ!
Επόμενος σταθμός -και προσωπικά αγαπημένος μου- είναι φυσικά τα ολλανδικά τυριά! Η αγαπημένη παγκοσμίως gouda είναι ένα ολλανδικό κίτρινο τυρί μικρής ωρίμανσης με περίπου 40% λιπαρά το οποίο έχει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης. Για την ακρίβεια φτιάχνεται στο χωριό Gouda, που στα ολλανδικά δεν προφέρεται Γκούντα αλλά Χάουντα! Πέρα από την βουτυράτη gouda βέβαια, η Ολλανδία έχει παράδοση στα τυριά γενικότερα. Αν σας αρέσουν τα τυριά πραγματικά αξίζει να επισκεφθείτε κάποιο μαγαζί με τυριά ή κάποια υπαίθρια αγορά και να δοκιμάσετε τα διάφορα είδη. Όσο πιο μακράς ωρίμανσης είναι τόσο πιο έντονη γεύση έχουν και πέρα από την ωρίμανση, υπάρχουν και τυριά με γεύσεις. Σίγουρα θα παρατηρήσετε πράσινα τυριά με βασιλικό ή σπανάκι και κόκκινα με πιπεριές τσίλι. Η ποικιλία που θα βρείτε είναι πραγματικά πολύ μεγάλη και μπορεί να χρειαστεί να αφιερώσετε αρκετή ώρα δοκιμάζοντας τυράκια σαν σωστός τουρίστας-γευσιγνώστης-καλοφαγάς!
Και μια που ανέφερα τις υπαίθριες αγορές, ας περάσουμε σε αυτό το κομμάτι. Κάθε ολλανδική πόλη και κάθε χωριουδάκι έχει τουλάχιστον 1 υπαίθρια αγορά τροφίμων, τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα. Είναι κάτι σαν την δική μας λαϊκή αγορά, μόνο που επικεντρώνεται κυρίως στα τρόφιμα (φρούτα, λαχανικά, τυριά, ψάρια) και λιγότερο σε είδη ρουχισμού κλπ. Ακόμη, καθώς η Ολλανδία είναι μία χώρα που δίνει έμπρακτα εξαιρετική βαρύτητα στη βιώσιμη ανάπτυξη (άλλωστε είναι από τις πρώτες χώρες που θα επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή και την αύξηση του επιπέδου της θάλασσας), στην προστασία του περιβάλλοντος και στο λεγόμενο sustainability, δεν αποκλείεται να βρεθείτε μπροστά σε μία αγορά αποκλειστικά βιολογικών προϊόντων.
Δεν πιστεύω να σας κούρασα…Κάντε λίγη υπομονή γιατί last but not least έχει μείνει η συζήτηση για την μπύρα! Τι; Δεν είχατε στο μυαλό μας την Ολλανδία ως βασική χώρα παραγωγής μπύρας; Αν σας αναφέρω την Heineken και την Amstel σας διευκολύνω καθόλου; Πάρα πολλές ετικέτες μπύρας, πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία και ακόμα μεγαλύτερη κατανάλωση! Η μπύρα κατεβαίνει σαν νερό στο στομάχι του Ολλανδού ειδικά το παρασκευοσαββατοκύριακο! Θα μου πείτε με τέτοιες μπύρες ποιος μπορεί να τους αδικήσει; Οκ αλλά ας μην υπερβάλλουμε παιδιά! Η διαιτολόγος μέσα μου οφείλει να σας θυμίσει ότι η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ ορίζεται για τις γυναίκες ως 1 μονάδα αλκοόλ (πχ 1 μικρή μπύρα) ημερησίως και 2
μονάδες αλκοόλ (πχ 1 μεγάλη μπύρα) ημερησίως για τους άνδρες. Μπύρες lager, pilsner, weiss, ξανθές, μοναστηριακές, καστανές, μαύρες, χαμηλού αλκοόλ, υψηλού αλκοόλ και δεν συμμαζεύεται! Όταν καθίσετε σε μία pub να ξαποστάσετε δεν χρειάζεται δεύτερη σκέψη ως προς το τι θα πιείτε. Μπύρα φυσικά. Τώρα ποια μπύρα θα διαλέξετε, δεν ξέρω! Αλλά πιστεύω δεν θα απογοητευτείτε.
Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε στο τέλος του πρώτου μέρους του ταξιδιού μας στην Ολλανδία. Και είμαστε ακόμα στην αρχή! Μην χάσετε το 2ο μέρος του ταξιδιού μας που θα επικεντρωθεί στην κουζίνα αυτή καθεαυτή. Τι τρώνε παραδοσιακά σε αυτή τη χώρα; Πώς είναι τυπικά το διατροφικό πρότυπο; Πρόκειται για υγιεινή κουζίνα; Αξίζει να την μάθουμε καλύτερα ή και να υιοθετήσουμε στοιχεία της; Spoiler alert: και ναι και όχι. Οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα και ακόμα περισσότερα, στο νέο άρθρο που θα ακολουθήσει. Μέχρι τότε ας πιούμε μια μπύρα άνευ αλκοόλ (ή και όχι) αναμένοντας…
Και αν στο μεταξύ θελήσετε να ταξιδέψετε λίγο ακόμα μέσα από λέξεις και γαστρονομία, μην ξεχάσετε να πεταχτείτε μια βόλτα και από την Γαλλία https://nutrisecrets.gr/travel-blog-chapter-1-gallia-to-nutrisecrets-sti-gallia/ !
